KRIJUESI YNË IBRAHIM IBISHI
Ibrahim Ibishi
Ibrahim Ibishi është i lindur në Kremenatë të Gallapit, më 16 dhjetor 1953. Me profesion është mësimdhënës i Gjuhës shqipe dhe letërsisë dhe mësues klasor. Përpos profesionit të mësimdhënësit ai ka afinitet për krijimtari letrare në zhanre të ndryshme letrare. Ai është poet, tregimtar, romansier dhe kritik letrar.
Ibrahim Ibishi deri më sot ka botuar këto vepra letrare: vëllimin poetik “ Varr në qiell “, botuar në vitin 1995, librin me tregime “ Shiu për kërpudha “, i botuar në vitin 1995, nga RL “ Jeta e re “, në Prishtinë, librin tjetër, po ashtu me tregime, “ Korbat mbi muranë “, e botoi në edicion të SHB “ Rilindja “, në vitin 1996, në Prishtinë, romanin
“ Shtjella e vetmisë “, e botoi SHB “ Rilindja “, në vitin 2000, i cili roman për periudhën kohore, tetor 1999 – tetor 2000, nga SHSH të Kosovës u shpall libri më i mirë i botuar në prozë, romanin “ Trëndafil në varrezë “, e botoi në vitin 2000 në edicion të SHB “ Rozafa “, në Prishtinë, në vitin 2002, në edicion të SHB “ Faik Konica “, në Prishtinë, botoi vëllimin poetik “ Kaçurrelja që vrapon pas erës “ dhe, në vitin 2004, ky autor botoi romanin “ Njerëzit e vjeshtës … “, finansuar nga Ministria e Kulturës së Kosovës, e botuar nga SHB “ Rozafa “, në Prishtinë.
Në vitin 2008 botoi librin me poezi “ Baladë shiu “, finansuar nga Ministria e Kulturës e Rinisë dhe e Sportit e Republikës së Kosovës dhe librin me ese dhe shkrime diskursive “ Magjia e shkrimit dhe përjetimi i leximit”, finansuar nga Kuvendi Komunal i Prishtinës. Këta dy libra dolën nën edicionin e SHB “ Rozafa “ e Prishtinës. Ndërsa në process të botimit është edhe libri me vjersha e tregime për fëmijë “ Hajni topi dhe peshqit “, në edicion të SHB “ Faik Konica e Prishtinës.
Ibishi ka bashkëpunuar dhe bashkëpunon edhe sot me shumë revista, gazeta e mediume të shikuara, si: “ Bota e re “, “ Zëri i rinisë “ ( më vonë “ Zëri “ ), “ Rilindja “ ( më vonë “ Bujku “, “ Pionieri “, “ fjala “, “ Jeta e re “, “ GEP – i “, “ Kosovarja “, “ Shkëndija “,“ Bota sot “, “ Koha ditore “, “ Ylliria Post “, “ Lajm “, “ RTK “,“ “ Nositi “, Dardanë “, Jehona “ e Bujanocit, “ Kalendari letrar “, “ Verbi “ e ndonjë tjetër.
Ibrahim Ibishi është po aq i suksesshëm edhe në profesionin e mësimdhënësit. Këtë e ilustron më së miri mirënjohja që iu dha nga Ministria e Arsimit të Kosovës, me rastin e 7 Marsit të vitit shkollor 2007 / 2008 , ku ai radhitet ndër mësimdhënësit më të mirë të Kosovës.
Është njëri ndër bashkëthemeluesit e Klubit Letrar “ Nositi “ të Dardanës ( ish Kamenicë).
Ibrahim Ibishi jeton dhe vepron në Prishtinë.
1 Kommentare:
URNË PËR DASHURINË
( Më lejo të të them
se lufta dhe dashuria
krijuar janë nga zjarri
dhe po me zjarr fashiten
Më pastaj mbetet vetëm hiri )
Më lerë të futem
vetëm një herë brenda teje
Ta ndiej sa e vogël është bota
e sa e ngrohtë nata e parë
dhe e fundit e varrit tim
sa i ëmbël është gjumi
nën hije palme
dhe sa e nxehtë rëra
në plazh ndër grushta thërmuar
Më lerë brenda teje
të shëtis rrugëve të pashkelura
në gjunglën e hirësisë sate
që botën ta shoh aq të vogël
Luftën pastaj të ngjizur ta kem
me dashurinë se i lidh zjarri
Dhe hiri tek e fundit dëshmi
le të jetë – luftë për dashurinë
Më lejo atëherë
brenda teje të futem
Në urnë hiri të shndërrohem
E ti paqja e përjetshme
në mua të flesh
të flesh
të flesh
e të shpërthesh
IMAZHE NGA DRITARJA E MBYLLUR
Djali shikon nga dritarja e autobusit
Petalet e trëndafilave tek rrëzohen
Në kopshtin e zverdhur
Dhe vashen tek grimos çerpikët
Me nektarin e harrimit
E mbi degët e plepave pezull rri dielli
Ndanë rrugës që kurrë nuk përfundon
Ndonjë zog flatëron krahët e rënduar
Nga fluturimi shko e eja
Ndërsa djaloshi kthehet në vendlindje
Si dikur moti po me të njëjtin tren
Me kupetë e grisura nga dorë e zhgënjyer
Nga koha që nuk ndalet në asnjë stacion
E koha ecën ecën ecën
E koha ecën
Mbi shilarëz dita thërret
Bilbilin me violinë
Tek gris zemrën me gjembat e trëndafilit
Plot aromë djalërie në ledinë
E dita ecën me mëngjesin
E nuk e di kur do të soset
rrugëtimi rrakadyl nëpër pluhurat e planetit
që ha njerëzit e vet
E koha ecën me vrapin e hamshorit
E koha ecën ecën ecën
Ndërsa vajza pret fundin
E bredhjes nëpër ëndrra
Djali kurrë të zbret nga autobusi urban
E koha shkon
Ku e di nga shkon
KUR GJUMI NUK VJEN
E di se kënga ime të tremb
Kur e vetmuar
Natën
Ëndërrën kryeneçe herrë
E gjumi nuk vjen
E gjumi nuk vjen
Në mes të natës
Mundohesh të më hudhësh
Nga dritarja që nuk hapet
E unë kthehem nga dera
Hapur e harruar
Me shekuj e hapur
E ti me ndjenjen e braktisjes
Fytafyt
Kur gjumi nuk vjen
Kur gjumi nuk vjen
KUR HIDHËROHET HËNA
Sonte hëna me mua nuk doli
As shi nuk ra
Pasha t’madhin zot
Pranë rivierës u ndala
Mu në breg të dhembjes
Sonte hëna më mashtroi
As shi nuk pikëloi
I zbrazët ika
Të sodis thashë nga kepi
I zhveshur lakuriq qëndrova
Mes ëndrrës dhe vdekjes
E hëna nuk doli
As ti goca ime
Sonte romantika u gjet
Në pyllin e egër të gjelozisë
Me tingujt e karadyzenit nga veranda
Një turk i thinjur mëngjesin e blertë e thirri
Tërë natën e lume
E hëna nuk doli
As shiu se deshi shushurimën e vet
Sonte unë ika ti mbete
Të kujtojmë thashë ditët e verdha
Në egërsinë e këtij planeti të shkretë
Hëna nuk doli
As idili nuk ndodhi
NJË DITË S’DO TË KETË ËNDRRA
Një ditë nuk do të ketë fare
Dritë elektrike as diell
As ujë
Të zbutim etjen
As fjalë jermi për dashurinë
Një natë s’do të ketë as ëndrra
As fantazma s’do të ketë
As për syrin ekzotikë
Një ditë as unë nuk do të jem
Pos në gjumin e gjatë
Rrugëve qorre duke të kërkuar
Nëpër natë
Por nuk do të vdes
Ose vetëm njëri sy nuk do të mbyllet
Teknikisht
Lart nga qielli do të vigjilojë
Çdo ditë çdo natë
Mbretërinë tënde do ta lakmojë
SHËN VALENTINI
Dhembja e shpirtit s’mund të jetë
Veç një pëshpëritje e shurdhër
Një karafil një ëmbëlsirë një ofshamë
Dhe një kartolinë me intimen e rebeluar
Qiellin e shenjt mund ta lëpijnë
Atje ku është foleja e gjakuar
Atje ku është dhembja e ëmbël
Shën Valentin
VEÇ LOT SHIU
Ky mëngjes i pikëlluar
Veç lot shiu derdh
E unë e ndjell si bletën
Shi shi shi ooooo shi
Kur vdes në ëndrrën time
Të çuditshme
E nuk pikëlon e nuk pikëlon
Sot ky shi i pikëlluar
Përbiruar nëpër ashtin tim të ndezur
Veç lot shiu derdh derdh derdh
E TI KALËRON MBI GJUMIN TIM
Në të gjitha kafeteritë e qytetit
Të kërkova deri në Karagaç
E ti nuk ndodhesh
Në asnjë qytet të botës
Në asnjë stacion treni
Në asnjë bar caffe
Taksisë që më end
Nëpër ëndrrat e humbura
I kërkoj këngën HELLOU
Kur ti nuk ndodhesh
Në asnjë lulishte në asnjë morg qyteti
E çka mund t’i them asaj vajzës në FELLINI
Tek kapet për fillin e ëndrrës së zhdukur
Dhe pret përgjigjen se kur ka filluar
Dhembja e kësaj nate me shi
Kur ti kalëron mbi gjumin tim
Kur unë të kërkoj të kërkoj të kërkoj
SHI MBI ÇATI
Shi i mëngjesit
Gjarpërinj të lagësht nga çatia
Në vetminë time
Sitet ngeshëm
Qiellit teposhtë
Lirikë e ëndërrt shkallimi
E më mban peng në dritare
Shi o shi
Puthje të lagura
Mbi çati
Kommentar veröffentlichen
Abonnieren Kommentare zum Post [Atom]
<< Startseite