AUTO-EPITAFI I QAMILIT TE VOGEL

AUTO – EPITAFI I QAMILIT TË VOGËL

Se në këtë botë , çdo gjë është gënjeshtare , mashtruese dhe se gjithçka që ka lindur do të përfundojë me vdekje , këtë më së miri na e dokumenton këngëtari popullor legjendar Qamili i Vogël , i cili i vetëdijshëm se “ vdekja është më afër se këmisha e veshur “, plot pesë vjet para se të vdiste ( në moshën 62 vjeçare , gjatë një sëmundje të rënd , nga e cila mendonte se do të vdes ) e thuri auto-epitafin e vet me titull: “VJERRSHA IME”, të cilën e kishte lënë amanet që të ia shkruajnë mbi rrasë të varrit të tij !

Këtë auto- epitaf , Qamili i ndjerë e kishte fshehur thellë në dokumentacionin e tij krijues , me qëllim që të mos ia shohin familja e tij, para se të vdiste !

Auto-epitafin në dorëshkrim e kishte gjetur vajza e tij, Shqipja , gjatë hulumtimeve të dokumentacionit dhe arkivit krijues të babait të saj .

VJERRSHA IME

O, ju shokë, miq dhe dashamirë ,

Kur t’ kaloni ndo ‘i herë k’tu pari –

K’theni e m’ k’qyrni ku jam i shtrirë ,

Ndoshta pak ju hiqet malli !

Këto fjalë që janë n’ këtë guri –

Për kujtim Ju, ua lash n’ atë jetë ,

Se jam kenë gjithmonë i Juaji ,

Ju këndova pa hiq pritesë !

Një pjesë t’ botës e kërkova ,

Tuj këndu’ ndër mërgimtarë...

Me dëshirë gjithmonë iu këndova –

Veç me i kënaqë kah ka shqiptarë !

Pra , m’ kujtoni , or shokë të mi ,

E mos harroni kët’ arshik të vjetër ,

Se jam kenë nji sevdali ,

I mirë e i keq – si unë s’ keni tjetër !

62 vjetët , unë që jetova –

Nuk u ngina me atë jetë !...

Boll fort para, që u mundova ,

Por s’ ish çare për pa vdekë !...

***** Këtë auto-epitaf Qamili i Vogël e kishte shkruar në Prishtinë, më datën 07.06.1986, kurse ka vdekur pesë vjet më vonë, më 04.11.1991.

Demir KRASNIQI “Qamili i Vogël – zë që nuk shuhet”- Gjilan, 1995.