Freitag, 4. Dezember 2009

POETJA JONË ADELINA DARDHA

ADELINA DARDHA
Poezi Dashurie
Teilen
Montag, 16. November 2009 um 08:53
Me prit e dashur, mos fli
Se nates do ti vjedh qetesine e bardhe,
E rruges do ti mbledh mendimet e harruara
te njerezve, nxituar nga hapat.
Do ti sjell dhurate, mbuluar me letra te qelqta.

Ti mos fli e dashur, me prit
Se vitrinave do tu vjedh ngjyrat e dritave,
E shpirtit do ti hedh benzinen e zjarrit
te dashurise, shfrenuar nga ndjenjat.
Mbuluar me lot malli, do ti sjell dhurate.

Me prit e dashur, mos fli,
Se parfumit do ti hedh aromen e trupit
E detit do ti marr, ujin e ceket
Te kaltersive, shkumbezuar nga valet
Do ti sjell dhurate, mbuluar me dallge oqeani.

Ti mos fli e dashur, me prit,
Se sonte do te kendoj serenaten e pafund,
E fjalet do ti ngjis si malin e Olimbit
Te lashte, mbreteruar nga hyjnite,
Mbuluar me flake te qeshur, do ti sjell dhurate

Me prit e dashur, mos fli,
Se yjet do te vallezojne muziken e henes,
E gjinkallat do ti shoqerojne si zanat e pyjeve
Te larta , gjelberuara nga bredhat
Do ti sjelle dhurate, mbuluar me dege trendafili

Ti mos fli e dashur, me prit,
Se syte e tu do te dehen nga fjalet e shpirtit,
E lehtas do te puth te kuqin e buzeve,
Te celur, perkedhelura nga turpi,
Mbuluar me puthje gojore, do ti sjell dhurate.

Ti spo fle e dashur po pret
Ardhjen time neper naten e zjarrte
Dhurata ime e fundit per ty
Deri ne agim.
Eingestellt von cakaj07 um 07:23 0 Kommentare
GËZUAR FESTËN E PAVARËSISË
Poezi " Gezuar festen e pavaresise"
Teilen
Samstag, 28. November 2009 um 11:05
Shqiponja dy krenare
Sot valevit neper kaltersi,
Flamurin e memedheut,
Te lare ne gjak kuq e zi.

Te qendisur nga Marigoja
Nga duart e saj te embla,
Eh moj shqipe flatra madhe
Sot nje nure se cpaske…

Mbi flamur ashtu qendrove
Lyer me ngjyre te zeze,
Cdo furtune ne balle kalove
I shkatarrove porsi rete.

O flamur I kuq si gjaku,
Qe valevitesh kaq krenar,
Mos u ul fluturo si shkab
Se ke popullin luftetar.

Per ty eshte bere theror,
Qe nga Vlora gjer ne Vermosh,
Ka vrare me arme ne dore,
Ka luftuar neper tabore .

Flutro shqipe o shqiponje
Dallget ngrej me flatra ,
Kaltersite mbushi me flamuj
Mos u tremb nga shtrengatat.

Anembane neper bote,
Te mbajme ne zemer o zog,
Shkaben dy krenare
E valevisim edhe ne sot.

Jemi shqipetare kemi nje fole
E mbrojme me gjak, e kemi atdhe,
Jemi arbereshe kemi gjak iliri
Me ty flamur do qendrojme shkemb graniti.

video
Eingestellt von cakaj07 um 07:16 0 Kommentare
URA E VJETËR E FSHATIT TIM
Poezi " Ura e vjeter e fshatit tim"


Ura e vjeter.

Jo nuk te kam harruar TY,
Ura e vjeter e fshatit tim me kujtime femijerie,
Qe
Asnjehere
Nuk u ankove per balten,
Pelhurin e hedhur si parfum,
Parvazet si dhemb te rene,
Ku ne camarroket u ngjiteshim
si zogj
e fluturonim siper asfaltit te care, nga
Dhimbjet e viteve te gjata heshtur,
Plaget e tua qe mbusheshin nga shirat e stines,
Ti pastronim me gjethet e shpendrave,
mbledhur poshte kembeve te tua me damare
Nga cukitja e rosave, e patave, te ardhura
Me agimin e dites, e mysafire ngeleshin
Deri ne perendimin e diellit notuar,
Poshte gishtave te tu, te enjtur nga lodhja.
E bretkosat ti perkedhelnin neteve pa hene.
Duke kenduar ne kor, ti dremisje neper gjume….
Ishe krenaria e gjithe fshatit fushor.
E te dashuruarve qe takimeve u vinin vulen tende,
Puthjet perveloheshin e shuheshine aty.
Rreze qoshes tende te fshehur
Puthje stinesh me rrethanor ure.
Po sot?
Eshte kohe e larget qe ste kam shkelur,
Trupin tend lakuriq,
E malli me nise te ktheje moshen time
Si kremastar mbi parvazin tend varur
Te luaj .
Nuk te harroj as sot, kaluar me makine
Neper uren e NY
Gjikande e gjithe teka, zbukuruar me gjithe
Dritat e fshatit tend,
Eshte brixh VIP,
pa ndjenja, me gjakun e sklleverve ndertuar
pulebardhat fluturojne neper tela
E flasin gjuhe te huaja neper sqepa.
E une shkruaj ne gjuhen time me zemer
Qe je aq e vogel, por dashurine per ty e kam kaq te madhe…….


11/29/2009
Eingestellt von cakaj07 um 07:07 0 Kommentare
SI PLUMBI VRET

Poezi "Si plumbi te vret"
Teilen
Heute um 09:40
Fjala
Eshte aq e rende o njeri
Si ortek rrokulliset
Nga lotet qe bien
Mu ne zemer
Mos e lesho, se te mbyt.

Edhe zogjte kur nuk cicerojne,
qeshin me naten,
Edhe gjinkallat kur nuk flene,
Lozin me diten,
Nuk shajne neper buze,
Dhimbje nuk falin.

Prandaj o qenie njerezore,
Peshoje fja-len ne kraharor,
Para se ti
Shkermoqesh rrokjet e saj,
Neper dhembe,
Si kallirin pa kokrra.

Mate rendesen e saj,
Me fijet e pendimit tend,
Se gjurmet do ngelen,
Njollat e zeza
Zemren do mbulojne
Me krahe.

Mbi faqen e tjetrit nje pellembe,
Nuk dhemb aq shume,
Sa fjalaaaaaa.
Por do e lumturoje
Dhe do te zgjaste tjetren,
Gjithe dashuri.
Si buzet qe puthin kryqin.

O njeri qe beson ne Zot
Mos I lesho vetetimat
qe shpirtin
E djegin,
Mos e mbill koleren
Mbi buzet e tua,
Eshte fjale e thelle
Si plumbi te vreeeeeeetttttttttttt.
Eingestellt von cakaj07 um 07:03 0 Kommentare
POETJA JONË ADELINA DARDHA

Adelina Dardha 02. Dezember um 20:50
Dashuria eshte vullkan
Qe ndizet
Mbi majat e maleve
Shperrthen
Ne flake boren
Kalon neper
Shkrepa,
gryka,
lugina
Te djeg
Te pervelon
Mos e prek
Dashuria eshte vullkan
Qe shperthen
Ne mes te oqeanit
Dhe sjell Katrina
Dallgesh
Qe fluturojne
Lart ne qiell
Pemet shkulin
Shtepite,
Dhe fundosin
Jeten
Largohu.
Dashuria eshte zemra
Qe rreh
Atje ne mes te kraharorit,
Ku llavat e ndjenjave
Shuhen nga dallget
E gjakut qe kullojne
Neper vena,
E shperthejne
Ne mijra vegime
Qe celin
Buzeqeshjen
E syve.
Dashurohu.

0 Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

Abonnieren Kommentare zum Post [Atom]

<< Startseite